ارزیابی اختلال نارسایی توجه/ بیش‌فعالی در دانش‌آموزان تیزهوش

تفکیک اختلال در توجه و مشکلات رفتاری دانش‌آموزان تیزهوش دشوار است. بررسی‌ها نشان داده‌اند که بسیاری از درمانگران در تشخیص اختلالات رفتاری کودکان تیزهوش دچار خطا می‌شوند (بام، الن‌چاک و اوون، ۱۹۹۸؛ بام، اوون و دیکسون[۱]، ۱۹۹۱؛ کراموند[۲]، ۱۹۹۵؛ لروکس و لویت ـ پرلمن[۳]، ۲۰۰۰؛ وب[۴]، ۲۰۰۱). هنگامی که درمانگر نسبت
به تفاوت‌های تحولی کودکان تیزهوش با کودکان عادی آشنایی کافی نداشته باشد ممکن است در تعیین شاخص‌های آسیب‌شناسی خطا کند. این امر به‌ویژه در مواردی اتفاق می‌افتد که دانش‌آموز تیزهوش جایدهی مناسب نشده و برنامه آموزش عادی برای او خسته‌کننده باشد.

ویژگی‌هایی نظیر کمال‌گرایی، کنجکاوی و ناشکیبایی[۵] دانش‌آموزان تیزهوش می‌تواند به اشتباه از شاخص‌های اختلال نارسایی توجه/ بیش‌فعالی تلقی ‌شود (بام، الن‌چاک و اوون، ۱۹۹۸؛ وب، ۲۰۰۱).

[۱]. Baum, Owen & Dixon

[۲]. Cramond

[۳]. Leroux & Levitt-Perlman

[۴]. Web

[۵]. Impatience

منبع …