ریتالین
ریتالین رایجترین داروی محرکی است که برای درمان اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی تجویز میشود (کالبرت[۱] و همکاران، ۱۹۹۴). این دارو بهصورت قرصهای۱۰ و ۲۰ میلیگرمی در دسترس است. ریتالین آهستهرهش[۲]، نوعی از ریتالین است که به شکل قرصهای ۲۰ میلیگرمی موجود است و مدت عمل بیشتری دارد. بحثهایی در رابطه با مصرف این نوع ریتالین وجود دارد. سازندگان این دارو معتقدند که تداوم اثر آن ۸ ساعت است در حالی که اغلب صاحبنظران، مدت زمان کمتری را مشاهده کردهاند (۴ تا ۵ ساعت). مدت زمان عمل این دارو باید بهصورت آزمایش و خطا بررسی شود (وندر، ۱۹۹۵). میزان معمول مصرف ریتالین در هر روز بین ۱۵ تا۹۰ میلیگرم است و تأثیر آن ۳۰ تا ۹۰ دقیقه پس از مصرف ظاهر میشود. برای جلوگیری از اثر بازگشت[۳] که معمولاً شامل افزایش بیشفعالی، سردرد و تحریکپذیری است، دارو باید بهطور مداوم مصرف شود (وندر، ۱۹۹۵).
[۱]. Calbert
[۲]. Slow releaser
[۳]. Rebound
Comments are closed.